Οστεοαρθρίτιδα γόνατος

Οι ακόλουθοι παράγοντες μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη οστεοαρθρίτιδας των αρθρώσεων του γόνατος:

• υπερβολική σωματική δραστηριότητα που δεν πληροί τις απαιτήσεις ηλικίας, η οποία οδηγεί σε βλάβη των αρθρώσεων.
• καθιστική ζωή;
• υπέστη τραυματισμούς στην περιοχή των αρθρώσεων του γόνατος - εξαρθρήματα του γόνατος, κατάγματα, σπασίματα και ρήξεις των συνδέσμων, βλάβη στο σώμα του μηνίσκου, σοβαρές πτώσεις στο γόνατο, μώλωπες.
• αυξημένος δείκτης μάζας σώματος, που ασκεί μεγαλύτερη πίεση στις αρθρώσεις, ρήξη μηνίσκου.
• Κληρονομία;
• Αρθρίτιδα ή άλλες ασθένειες των αρθρώσεων (η φλεγμονή μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση οιδήματος ή στη συσσώρευση μεγάλης ποσότητας αρθρικού υγρού στις αρθρώσεις, γεγονός που προκαλεί την καταστροφή του ιστού του χόνδρου).
• Μεταβολικές διαταραχές που οδηγούν στην απέκκριση ασβεστίου από το σώμα.
• Σακχαρώδης διαβήτης κάθε είδους, ορμονικές διαταραχές και άλλες παθολογίες του ενδοκρινικού συστήματος.
• χρόνιες ή παλαιότερες ασθένειες φλεγμονώδους και μολυσματικής φύσης.
• παραβίαση της ροής του αίματος?
• Ερυθηματώδης λύκος, ρευματοειδής, ουρική αρθρίτιδα και ψωριασικές παθολογίες, αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα.
• πλατυποδία, ως αποτέλεσμα των οποίων το κέντρο βάρους μετατοπίζεται και το φορτίο στην άρθρωση αυξάνεται.
• νευρική υπερφόρτωση και αγχωτικές καταστάσεις.

Γιατί εμφανίζεται οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος

Τις περισσότερες φορές, οι ίδιοι οι άνθρωποι γίνονται οι ένοχοι για την ανάπτυξη μιας τόσο επίμονης ασθένειας. Όταν εμφανίζεται πόνος στην άρθρωση του γόνατος, οι άνθρωποι συχνά αγνοούν τις οδυνηρές αισθήσεις και προτιμούν να πάνε στο γιατρό για φαρμακευτική αγωγή που απλώς θα κρύψει τον πόνο.

Μετά από μερικά χρόνια, πρέπει ακόμα να δείτε έναν ειδικό, καθώς η αυτοθεραπεία με μια τέτοια διάγνωση δεν θα δώσει αποτέλεσμα. Ωστόσο, η βαρύτητα της οστεοαρθρίτιδας θα είναι τουλάχιστον μέση. Εδώ δεν επαρκούν πλέον οι αλοιφές, η ενδοαρθρική χορήγηση υαλουρονικού οξέος και η προληπτική αθλητική εκπαίδευση, καθώς θα μπορούσαν να γίνουν στα αρχικά στάδια της διαδικασίας της νόσου. Πιθανότατα, θα χρειαστεί να δράσουμε ριζικά, μερικές φορές με χειρουργική επέμβαση.

Συμπτώματα και διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας των αρθρώσεων του γόνατος

Η ασθένεια μπορεί να διακριθεί από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

• Σύνδρομο πόνου. Οι επώδυνες αισθήσεις εμφανίζονται συνήθως ξαφνικά, αλλά τις περισσότερες φορές με σωματική άσκηση, συμπεριλαμβανομένων των ήπιων. Ο πόνος μπορεί να είναι διαφόρων τύπων. Αυτά θα είναι αδύναμα οσφυϊκά στην αρχή (δυστυχώς, λίγοι άνθρωποι τα προσέχουν). Ο ήπιος πόνος που είναι μόνο περιοδικός μπορεί να διαρκέσει μήνες ή και χρόνια πριν η νόσος προχωρήσει σε πιο σοβαρό στάδιο.
• Έντονη κακή ευθυγράμμιση στο γόνατο. Ένα παρόμοιο σύμπτωμα είναι χαρακτηριστικό για τα μεταγενέστερα στάδια. Και στην αρχή της ανάπτυξης της οστεοαρθρίτιδας, το γόνατο πρήζεται και πρήζεται λίγο.
• Η εμφάνιση πυκνών σχηματισμών στο πίσω τοίχωμα των αρθρώσεων του γόνατος. Η συσσώρευση μεγάλης ποσότητας αρθρικού υγρού στην κοιλότητα της κύστης του Baker ή στην ίδια την άρθρωση.
• Ένα απότομο τσάκισμα των αρθρώσεων, το οποίο συνοδεύεται από πόνο.
• Μειωμένη κινητικότητα των αρθρώσεων. Αυτό είναι ιδιαίτερα έντονο στα τελικά στάδια της οστεοαρθρίτιδας. Σε αυτή την περίπτωση, η κάμψη και η έκταση του γόνατος προκαλεί έντονο πόνο και στα τελευταία στάδια η κίνηση καθίσταται σχεδόν αδύνατη.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ! Σε έναν ασθενή με οστεοαρθρίτιδα, το βάδισμα αλλάζει: χαρακτηρίζεται από πεσμένα πόδια και κουτσό.

Παθογένεια της οστεοαρθρίτιδας των αρθρώσεων του γόνατος

Οι ειδικοί κάνουν διάκριση μεταξύ πρωτοπαθούς και δευτεροπαθούς οστεοαρθρίτιδας.

Πρωτοπαθής οστεοαρθρίτιδα των αρθρώσεων του γόνατος

Οι ακόλουθες διεργασίες είναι χαρακτηριστικές της πρωτοπαθούς οστεοαρθρίτιδας του γόνατος:

1. Ο αρθρικός χόνδρος είναι ικανός να επιδεινώνεται συνεχώς και, ταυτόχρονα, να ανανεώνεται γρήγορα. Υπό κανονικές συνθήκες, αυτές οι δύο διαδικασίες θα πρέπει να εξισορροπούν η μία την άλλη. Με την ηλικία, η καταστροφή του χόνδρου συμβαίνει με τον ίδιο ρυθμό, αλλά η ανάκτησή του επιβραδύνεται. Η μάζα ενός ατόμου παίζει σημαντικό ρόλο εδώ. Μάλιστα, αν η μάζα ενός ανθρώπου είναι 70 κιλά, με 10 βήματα στο ένα πόδι μεταφέρει 700 κιλά και αυτός που ζυγίζει 120 κιλά μεταφέρει μέχρι και 1200 κιλά, που είναι σημαντικό φορτίο στις αρθρώσεις και στους χόνδρους που φθείρονται έτσι. έξω πιο γρήγορα.
2. Είναι σημαντικό να θυμάστε: η άρθρωση τροφοδοτείται με χρήσιμα στοιχεία μόνο όταν κινείται. Ο καθιστικός τρόπος ζωής οδηγεί σε επιβράδυνση των μεταβολικών διεργασιών, γι' αυτό και τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά δεν φτάνουν τον στόχο τους.
3. Η πιθανότητα εμφάνισης οστεοαρθρίτιδας του γόνατος αυξάνεται σε άτομα των οποίων οι γονείς είχαν τη νόσο.

Δευτεροπαθής οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος

Αναπτύσσεται για τους εξής λόγους:

• Πολλαπλοί τραυματισμοί. Σε ένα άτομο οποιασδήποτε ηλικίας, προκαλούν υπερβολική πίεση στον χόνδρο. Όταν ένα οστό που καλύπτεται από χόνδρο σπάσει, εμφανίζονται ανωμαλίες που ονομάζονται «βήματα». Στην περιοχή αυτή η άρθρωση φθείρεται με κάθε κίνηση, γεγονός που οδηγεί σε οστεοαρθρίτιδα.
• Ανάπτυξη ρευματοειδούς αρθρίτιδας, νόσος Koenig, εμφάνιση πυώδους φλεγμονής στην περιοχή της άρθρωσης.
• Αγγειακή δυσλειτουργία.

Ταξινόμηση και στάδια ανάπτυξης της οστεοαρθρίτιδας των αρθρώσεων του γόνατος

Οι ορθοπεδικοί χειρουργοί χωρίζουν την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος σε στάδια, από τα οποία εξαρτάται η περαιτέρω θεραπεία της νόσου. Φυσικά, η πορεία της θεραπείας εξαρτάται και από άλλους παράγοντες, όπως είναι οι λόγοι ανάπτυξης, η εντόπιση και το είδος της οστεοαρθρίτιδας.

ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ! Η ποιοτική θεραπεία μπορεί να συνταγογραφηθεί μόνο από γιατρό μετά από πλήρη εξέταση της κλινικής εικόνας. Μια αυτο-χορηγούμενη θεραπεία μπορεί μόνο να επιδεινώσει την κατάσταση της υγείας.

Η κύρια ταξινόμηση χωρίζει την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος σε τέσσερα στάδια ανάπτυξης:

1. Πρώτη φάση. Σε αυτό το στάδιο η ασθένεια μόλις αναπτύσσεται. Τα εξωτερικά συμπτώματα είναι ελάχιστα αισθητά ή απουσιάζουν εντελώς, το σχήμα της άρθρωσης είναι σε ικανοποιητική κατάσταση. Τα συμπτώματα είναι μόνο ήπια ενόχληση ή αίσθημα βάρους στο γόνατο μετά από μεγάλους περιπάτους και έντονη σωματική άσκηση. Μια ακτινογραφία δεν έχει πολύ νόημα: μια ακτινογραφία μπορεί να δείξει μόνο μια ελαφρά στένωση του αρθρικού χώρου. Δυστυχώς, σε αυτό το στάδιο, λόγω της ασήμαντης σημασίας των συμπτωμάτων, ένα άτομο δεν αναζητά ιατρική βοήθεια.
2. Το δεύτερο στάδιο χαρακτηρίζεται από ένα αισθητό σύνδρομο πόνου, ειδικά κατά το περπάτημα και το ανέβασμα σκαλοπατιών, καθώς και τη νύχτα. Η ένταση του πόνου μειώνεται κατά την ηρεμία. Η μετακίνηση μαζί γίνεται δύσκολη. Όταν περπατάτε, ακούγεται ένα τρίξιμο ή τρίξιμο των γονάτων. Στην ακτινογραφία είναι αισθητή η στένωση του χώρου της άρθρωσης και τα οστεόφυτα. Ο ασθενής αρχίζει να κουτσαίνει.
3. Όταν η οστεοαρθρίτιδα έχει περάσει στο τρίτο στάδιο, το σύνδρομο πόνου μπορεί να γίνει αισθητό συνεχώς ακόμα και χωρίς κίνηση. Οι διαδικασίες παραμόρφωσης και εκφυλισμού περνούν σε ένα μη αναστρέψιμο στάδιο. Η καμπυλότητα της άρθρωσης γίνεται έντονη, η απόσταση μεταξύ των αρθρικών επιφανειών μειώνεται αισθητά, πολυάριθμα οστεόφυτα μεγεθύνονται. Οδυνηρές αισθήσεις τώρα ενοχλούν τον ασθενή ακόμη και σε πλήρη ανάπαυση. Ένα άτομο εξαρτάται από εξωτερική υποστήριξη (βοηθήματα βάδισης, μπαστούνια) και χρειάζεται βοήθεια από άλλους. Η συντηρητική θεραπεία σε αυτό το στάδιο είναι λιγότερο αποτελεσματική.
4. Το τέταρτο στάδιο χαρακτηρίζεται από συνεχή εξουθενωτικό πόνο. Οι οστεοφυτικές αυξήσεις αυξάνονται σε αριθμό και μέγεθος, ο χόνδρος καταστρέφεται εντελώς, ο χώρος της άρθρωσης είναι ελάχιστα αντιληπτός ή απουσιάζει εντελώς, τα οστά παραμορφώνονται σοβαρά. Ακόμη και οι αδύναμες κινήσεις γίνονται βασανιστήρια για τον ασθενή. Σε αυτό το στάδιο της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος, ο ασθενής αναγνωρίζεται ως ανάπηρος. Χωρίς χειρουργική επέμβαση, η ασθένεια μπορεί να οδηγήσει σε αναπηρία.

Επιπλοκές της οστεοαρθρίτιδας των αρθρώσεων του γόνατος

Με προχωρημένη οστεοαρθρίτιδα, μπορεί να εμφανιστούν εξαρθρήματα και υπεξαρθρώσεις της άρθρωσης του γόνατος. Με ένα εξάρθρημα, η επίφυση του μηριαίου οστού εκτείνεται εντελώς έξω από την άρθρωση, καθιστώντας αδύνατη την κίνηση στην άρθρωση και ο άξονας του ποδιού μετατοπίζεται σημαντικά προς τη μία πλευρά. Ευτυχώς, μια τέτοια αρνητική παραλλαγή της ανάπτυξης της νόσου είναι μάλλον σπάνια.

Οι υπεξαρθρώσεις είναι πιο συχνές. Χαρακτηρίζονται από μερική μετατόπιση των αρθρώσεων μεταξύ τους και ελαφρά απόκλιση του άξονα της κνήμης. Στην περίπτωση αυτή, τα υπεξαρθρώματα συνοδεύονται από έντονο πόνο και δυσλειτουργία των αρθρώσεων.

Η παραμέληση της νόσου μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη απώλεια της λειτουργικότητας του κάτω άκρου.

ΠΡΟΣΟΧΗ! Η συνήθεια να το παίρνουμε εύκολα σε ένα πονεμένο πόδι μερικές φορές οδηγεί σε παραμόρφωση των μεσοσπονδύλιων δίσκων και εμφάνιση κήλης.

Συνέπειες παραμελημένης οστεοαρθρίτιδας του γόνατος

Το προχωρημένο στάδιο της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος χαρακτηρίζεται σχεδόν πάντα από τα ακόλουθα δυσμενή συμπτώματα:

• Πόνος όλο το εικοσιτετράωρο από τον οποίο κανένα παυσίπονο δεν μπορεί να σώσει.
• Απώλεια στήριξης ενός άκρου (είναι αδύνατο να σταθείτε σε ένα πονεμένο πόδι ή τουλάχιστον να ακουμπήσετε πάνω του).
• Ακινητοποίηση του αρθρικού αποκλεισμού.
• έντονη καμπυλότητα των οστών γύρω από το γόνατο.
• έντονο οίδημα γύρω από την πληγείσα περιοχή.

Μέθοδοι θεραπείας της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος

Η συνταγογραφούμενη θεραπεία εξαρτάται από τον βαθμό ανάπτυξης της νόσου. Υπάρχουν πολλές επιλογές θεραπείας.

ορμόνες

Αυτά τα φάρμακα συνταγογραφούνται σε περίπτωση σοβαρής έξαρσης, η οποία συνοδεύεται από αρθρίτιδα και έντονο πόνο. Συνήθως, οι ορμόνες χορηγούνται με ένεση. Τα ακόλουθα φάρμακα χρησιμοποιούνται συχνότερα:

• Φλοστερόνη;
• Diprosfan;
• Υδροκορτιζόνη.

Η θεραπεία με ορμόνες είναι συνήθως σύντομη, οι ενέσεις γίνονται μόνο σε περίοδο σοβαρής έξαρσης. Οι ορμόνες χορηγούνται με μέση συχνότητα μία φορά κάθε 10 ημέρες.

Χονδροπροστατευτικά

Τα χονδροπροστατευτικά συνταγογραφούνται στο αρχικό στάδιο της ανάπτυξης της νόσου. Αυτή η θεραπεία θεωρείται επί του παρόντος η πιο αποτελεσματική και ασφαλής: πρακτικά δεν υπάρχουν αντενδείξεις και σπάνια εμφανίζονται ανεπιθύμητες ενέργειες.

Τα φάρμακα στοχεύουν στην αποκατάσταση του χόνδρου, στη βελτίωση των μεταβολικών διεργασιών, στη θρέψη του ιστού του χόνδρου και στην προστασία του από περαιτέρω καταστροφή. Αλλά ακόμη και στο τελικό στάδιο της οστεοαρθρίτιδας, οι χονδροπροστατευτές είναι ανίσχυροι.

Αυτή η ομάδα φαρμάκων παράγεται με τη μορφή ενέσεων, αλοιφών, πηκτωμάτων και δισκίων.

Αγγειοδιασταλτικά φάρμακα

Αυτά τα κεφάλαια είναι απαραίτητα για την απαλλαγή από τους σπασμούς των μικρών αγγείων, την αύξηση της ροής του αίματος και την παροχή θρεπτικών ουσιών στην πληγείσα περιοχή της άρθρωσης. Συνταγογραφείται για λήψη αγγειοδιασταλτικών μαζί με χονδροπροστατευτικά.

Εάν δεν συσσωρευτεί υγρό της άρθρωσης κατά την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος (δεν υπάρχει αρθρίτιδα), συνιστάται η χρήση θερμαντικών αλοιφών.

Υαλουρονικό οξύ

Με άλλο τρόπο, αυτό το εργαλείο ονομάζεται πρόσθεση ενδοαρθρικού υγρού επειδή η σύνθεση του οξέος είναι παρόμοια με τη σύνθεση του ενδοαρθρικού υγρού. Εάν το οξύ εγχυθεί στην άρθρωση, σχηματίζει ένα φιλμ που εμποδίζει την ισχυρή τριβή του χόνδρου κατά τις κινήσεις, επηρεάζει την εξωκυτταρική μήτρα, βελτιώνει τις μεταβολικές διεργασίες στην άρθρωση και επίσης διεγείρει την παραγωγή του δικού του υαλουρονικού οξέος στην άρθρωση - δηλ. H. επαναφέρει τη λειτουργία της άρθρωσης στο φυσιολογικό και σταματά τις παθολογικές διεργασίες που καταστρέφουν τον χόνδρο. . . .

Η θεραπεία με οξύ συνταγογραφείται μόνο όταν εξαλειφθεί μια έξαρση - αρθρίτιδα.

φυσικοθεραπεία

Μια πορεία ασκήσεων φυσικοθεραπείας θα φέρει θετικά αποτελέσματα μόνο εάν, μετά από πλήρη μελέτη της ιστορίας, συνταγογραφήθηκε από γιατρό και όλες οι ασκήσεις πραγματοποιούνται υπό την επίβλεψη ειδικού.

Η αυτοθεραπεία συχνά οδηγεί σε επιδείνωση της κατάστασης των αρθρώσεων. Η θεραπεία άσκησης διορίζεται για τους ακόλουθους σκοπούς:

• Επιβράδυνση της ανάπτυξης ακαμψίας.
• Πρόληψη περαιτέρω καταστροφής του χόνδρινου ιστού.
• Εξαλείψτε τους μυϊκούς σπασμούς που οδηγούν σε πόνο.

φυσικοθεραπεία

Διάφορες διαδικασίες μπορούν να συνταγογραφηθούν ως πρόσθετη θεραπεία: ηλεκτροφόρηση, βελονισμός, θεραπεία με λέιζερ, UHF και διαδυναμικά ρεύματα. Ένα τοπικό μασάζ θα δώσει επίσης ένα καλό αποτέλεσμα.

Η φυσιοθεραπεία στοχεύει στην ανακούφιση της σοβαρότητας του πόνου, στην εξάλειψη της φλεγμονής, στην ομαλοποίηση των μεταβολικών διεργασιών στην προσβεβλημένη άρθρωση και στην αποκατάσταση της φυσιολογικής λειτουργίας της.

ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ! Είναι σημαντικό ο ασθενής να παρακολουθεί τη διατροφή του και να αποφεύγει την έντονη σωματική άσκηση.

Πρόβλεψη. προφύλαξη

Σε προχωρημένο στάδιο της νόσου, η πρόγνωση είναι απογοητευτική. Επομένως, συνιστάται να ζητήσετε τη συμβουλή ενός γιατρού εάν εμφανιστούν μόνο μικρά συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας.

Τα άτομα που διατρέχουν κίνδυνο (ηλικιωμένοι, αθλητές, καθώς και υπέρβαρα άτομα) πρέπει να ακολουθούν τις συστάσεις του γιατρού και να τηρούν τους ακόλουθους κανόνες:

1. Τρώτε σωστά και ελέγξτε το βάρος σας. Εάν είναι απαραίτητο, ακολουθήστε μια δίαιτα απώλειας βάρους.
2. Μειώστε το φορτίο στις αρθρώσεις στον αθλητισμό, παρακολουθήστε τις συνεχώς.
3. Αντιμετωπίστε τις μολυσματικές ασθένειες έγκαιρα και αποτρέψτε τη μετάβασή τους στο χρόνιο στάδιο.
4. Ξεκουραστείτε, αποφύγετε αγχωτικές καταστάσεις αν είναι δυνατόν.
5. Αυξήστε τις προστατευτικές λειτουργίες του σώματος (πάρτε βιταμίνες σε τακτά χρονικά διαστήματα, μετριάστε τις).
6. Αποφύγετε την υποθερμία στο σώμα, ειδικά στα κάτω άκρα.