Η αρθροπάθεια της άρθρωσης του ώμου (ομάρθρωση) είναι μια χρόνια νόσος κατά την οποία εμφανίζονται μη αναστρέψιμες εκφυλιστικές-δυστροφικές διεργασίες στους ιστούς της άρθρωσης. Η παθολογία διαταράσσει την κανονική λειτουργία του άκρου. Το εύρος κίνησης του ώμου σταδιακά μειώνεται μέχρι την πλήρη ακινησία. Η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ώμου προκαλεί έντονο πόνο και μειώνει την ποιότητα ζωής. Χωρίς θεραπεία, εμφανίζεται αναπηρία.
Προκειμένου να σταματήσουν οι καταστροφικές διεργασίες της άρθρωσης και να διατηρηθεί η κινητικότητα της άρθρωσης του ώμου, είναι απαραίτητο να επικοινωνήσετε με έναν ορθοπεδικό τραυματολόγο μετά την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων.
Αιτίες οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του ώμου
Η ασθένεια είναι πολυαιτιολογικής φύσης. Η ανάπτυξη παραμορφωτικής αρθροπάθειας της άρθρωσης του ώμου μπορεί να συσχετιστεί με διάφορους παράγοντες:
- Επαγγελματικό άθλημα ή έντονη προπόνηση.
- ενδοκρινικές παθήσεις.
- ορμονικές διαταραχές.
- Συγγενείς παθολογίες της ανάπτυξης του μυοσκελετικού συστήματος.
- κληρονομική προδιάθεση κ. λπ.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, διαγιγνώσκεται δευτερογενής αρθροπάθεια: η παθολογία εμφανίζεται μετά από έκθεση στην άρθρωση ενός ή άλλου παράγοντα. Σπάνια καταγράφεται η πρωτοπαθής ή ιδιοπαθής μορφή της νόσου. Είναι αδύνατο να προσδιοριστεί η ακριβής αιτία του εκφυλισμού των ιστών σε αυτή την περίπτωση.
Συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας ώμου
Οι αλλαγές στον χόνδρο και τον οστικό ιστό αρχίζουν πολύ πριν εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια οστεοαρθρίτιδας. Οι δομές των αρθρώσεων έχουν μεγάλες δυνατότητες αυτοίασης, επομένως οι παθολογίες σπάνια διαγιγνώσκονται σε νεαρή ηλικία, όταν όλες οι μεταβολικές διεργασίες είναι αρκετά ενεργές. Καθώς το σώμα γερνά, οι διαδικασίες αποκατάστασης δίνουν τη θέση τους στον εκφυλισμό. Τα πρώτα σημάδια καταστροφής μπορεί να εμφανιστούν μετά από 40-50 χρόνια και με μια παραμορφωτική ασθένεια, οι ασθενείς παρατηρούν αλλαγές ήδη από 16-18 χρόνια.
Συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας ώμου:
- Ράγισμα αρμού κατά την κίνηση.
- Πόνος, ιδιαίτερα έντονος μετά την άσκηση.
- Δυσκαμψία της κίνησης που εκφράζεται μετά από ύπνο ή μακροχρόνια ανάπαυση.
- Αυξημένος πόνος με τις αλλαγές του καιρού.
βαθμό οστεοαρθρίτιδας
Η κλινική ταξινόμηση διακρίνει τρεις βαθμούς αρθρώσεως της άρθρωσης του ώμου:
- 1 βαθμός. Ο ασθενής παραπονιέται για ένα ελαφρύ τσάκισμα που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της κίνησης. Το σύνδρομο πόνου απουσιάζει. Η ενόχληση γίνεται αισθητή όταν το χέρι φέρεται στην ακραία θέση.
- 2 βαθμοί. Ο πόνος εμφανίζεται όταν το άκρο είναι ανυψωμένο πάνω από το ύψος του ώμου. Το εύρος κίνησης μειώνεται. Μετά από σημαντική προσπάθεια, ο ασθενής αισθάνεται πόνο ακόμη και σε ηρεμία.
- 3 μοίρες. Η κινητικότητα των αρθρώσεων είναι σοβαρά περιορισμένη. Το σύνδρομο πόνου είναι σχεδόν σταθερό.
Διάγνωση οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του ώμου
Ο γιατρός πρέπει όχι μόνο να διαγνώσει σωστά, αλλά και να προσδιορίσει την αιτία της παθολογίας. Η θεραπεία της υποκείμενης νόσου βελτιώνει σημαντικά την ευεξία του ασθενούς και επιβραδύνει την υποβάθμιση του χόνδρου.
Χειροκίνητος έλεγχος
Το πρώτο στάδιο της διάγνωσης είναι μια διαβούλευση με έναν ορθοπεδικό τραυματολόγο. Ο γιατρός εξετάζει την πάσχουσα άρθρωση για οίδημα, σοβαρή παραμόρφωση. Από την πλευρά της ανάπτυξης της αρθροπάθειας, οι μύες μπορούν μερικώς να ατροφήσουν - αυτό μπορεί να φανεί με γυμνό μάτι.
Κατά τη διάρκεια μιας χειροκίνητης εξέτασης, ο γιατρός αξιολογεί τη λειτουργία της άρθρωσης σύμφωνα με διάφορα κριτήρια:
- Δυνατότητα αυθαίρετων κινήσεων των χεριών.
- Πάχυνση των άκρων των αρθρικών επιφανειών (με ψηλάφηση μπορούν να ανιχνευθούν μεγάλα οστεόφυτα).
- Η παρουσία ενός τσακίσματος, «κλικ», που μπορεί να ακουστεί ή να γίνει αισθητό με το χέρι κατά την κίνηση του ώμου.
- Μπλοκάρισμα της άρθρωσης παρουσία ελεύθερων σωμάτων χονδρώματος.
- Παθολογικές κινήσεις στον ώμο.
ακτινογραφία
Για την ανίχνευση σημείων αρθροπάθειας της άρθρωσης του ώμου, εκτελείται μια ακτινογραφία σε δύο προβολές, η οποία σας επιτρέπει να αξιολογήσετε τον βαθμό στένωσης του χώρου της άρθρωσης, την κατάσταση των επιφανειών των οστών, το μέγεθος και τον αριθμό των οστεοφύτων, την παρουσία του υγρού. και φλεγμονή του περιβάλλοντος ιστού.
Υπερηχογράφημα (υπερηχογράφημα)
Μια μη επεμβατική μέθοδος που σας επιτρέπει να εξετάσετε τις αρθρώσεις εγκύων γυναικών και μικρών παιδιών. Μετά το υπερηχογράφημα, ο γιατρός καθορίζει το πάχος του χόνδρου, την κατάσταση του αρθρικού υμένα. Η μέθοδος οπτικοποιεί καλά τα οστεόφυτα, τους διευρυμένους λεμφαδένες στον περιαρθρικό χώρο.
Απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (MRI)
Το μηχάνημα μαγνητικής τομογραφίας λαμβάνει φωτογραφίες διαδοχικών τομών. Οι εικόνες δείχνουν ξεκάθαρα όχι μόνο την άρθρωση, αλλά και τους παρακείμενους ιστούς. Μέχρι σήμερα, η μαγνητική τομογραφία είναι μια από τις πιο σημαντικές μεθόδους στη διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας.
εργαστηριακές εξετάσεις
Ως μέρος μιας συνολικής αναθεώρησης, ορίζουν:
- Γενική ανάλυση αίματος. Με βάση τα αποτελέσματα, ο γιατρός μπορεί να αξιολογήσει την παρουσία και τη σοβαρότητα της φλεγμονώδους διαδικασίας. Η ανάλυση βοηθά επίσης στην αξιολόγηση της γενικής κατάστασης της υγείας.
- Ανάλυση των ούρων. Οι παθολογίες των νεφρών συχνά προκαλούν δευτερογενή παραμορφωτική αρθροπάθεια. Απαιτείται ανάλυση για ακριβή διάγνωση.
- χημεία αίματος. Τα δεδομένα θα βοηθήσουν στον προσδιορισμό της αιτίας της φλεγμονής. Γίνονται επίσης βιοχημικές αναλύσεις για την παρακολούθηση των επιπλοκών και των παρενεργειών κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
Θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του ώμου
Η θεραπεία είναι μακρά και δύσκολη. Η πορεία της θεραπείας περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή, διαδικασίες ευεξίας και ένα σύνολο ειδικών ασκήσεων για την οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ώμου. Σε δύσκολες περιπτώσεις ενδείκνυται χειρουργική επέμβαση.
Ιατρική θεραπεία
Τα φάρμακα και η δοσολογία επιλέγονται ξεχωριστά. Ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει:
- Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ). Τα φάρμακα μειώνουν τη φλεγμονή και τον πόνο.
- παρασκευάσματα γλυκοκορτικοστεροειδών. Οι παράγοντες που βασίζονται σε ορμόνες έχουν πιο έντονη επίδραση στο σημείο του πόνου. Τα φάρμακα όχι μόνο ανακουφίζουν την κατάσταση του ασθενούς, αλλά και μειώνουν τη φλεγμονή, παρουσιάζουν αντιισταμινικές και ανοσοκατασταλτικές ιδιότητες. Τα γλυκοκορτικοστεροειδή συνταγογραφούνται σε περιπτώσεις που τα ΜΣΑΦ δεν είναι αποτελεσματικά.
- Παυσίπονο. Τα φάρμακα αυτής της ομάδας συνταγογραφούνται για σύνδρομο έντονου πόνου. Ανάλογα με τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων, ο γιατρός επιλέγει μη ναρκωτικά ή ναρκωτικά (σπάνια) αναλγητικά.
- χονδροπροστατευτικά. Τα ενεργά συστατικά των φαρμάκων εμπλέκονται στο σχηματισμό νέου ιστού χόνδρου. Η αναγέννηση της πάσχουσας άρθρωσης επιταχύνεται, ο τροφισμός βελτιώνεται. Τα χονδροπροστατευτικά έχουν αθροιστική δράση και έχουν αποδειχθεί στη θεραπεία της αρθροπάθειας διαφόρων βαθμών σοβαρότητας.
Ορισμένα φάρμακα εγχέονται απευθείας στην κοιλότητα της άρθρωσης. Για παράδειγμα, ο αποκλεισμός έχει καλύτερη αναλγητική δράση από τη λήψη φαρμάκων σε μορφή χαπιού.
φυσικοθεραπεία
Τα μαθήματα γίνονται μετά την αφαίρεση της έξαρσης. Η φυσιοθεραπεία ως μέρος της σύνθετης θεραπείας βοηθά στη βελτίωση της χορήγησης φαρμάκου στην πάσχουσα άρθρωση, στη μείωση του οιδήματος και στη μείωση του πόνου.
Για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας χρησιμοποιήστε:
- ηλεκτροφόρηση.
- φωνοφόρηση.
- θεραπεία κρουστικών κυμάτων.
Η φυσικοθεραπεία μπορεί να συνδυαστεί με μασάζ, γυμναστική, ιαματικά λουτρά. Είναι καλύτερο να υποβληθείτε σε μια σειρά διαδικασιών που βασίζονται σε μια εξειδικευμένη κλινική. Ο γιατρός καταρτίζει ένα σχέδιο θεραπείας, λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση ενός συγκεκριμένου ασθενούς.
φυσικοθεραπεία
Η μέτρια σωματική δραστηριότητα είναι σημαντική για την επιβράδυνση των εκφυλιστικών διεργασιών. Είναι καλύτερο να ξεκινήσετε θεραπεία άσκησης για την αρθροπάθεια της άρθρωσης του ώμου σε ιατρικό κέντρο υπό την επίβλεψη γιατρού. Ο ειδικός επιλέγει τις ασκήσεις, τους διδάσκει πώς να τις εκτελούν σωστά και κατανέμει το φορτίο ώστε να μην επιδεινωθεί η ασθένεια. Η γυμναστική συνήθως περιλαμβάνει προθέρμανση, διατάσεις και προπόνηση ενδυνάμωσης. Οι ασκήσεις εκτελούνται τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα.
Μετά από εξειδικευμένο μάθημα, οι ασθενείς μπορούν να κάνουν στο σπίτι θεραπευτικές ασκήσεις για την αρθροπάθεια της άρθρωσης του ώμου.
χειρουργική επέμβαση
Η επέμβαση πραγματοποιείται για οστεοαρθρίτιδα 3ου βαθμού, όταν η ασθένεια δεν επιτρέπει πλέον στον ασθενή να κινείται κανονικά, προκαλεί έντονο πόνο και η συνταγογραφούμενη θεραπεία δεν βοηθά.
Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι χειρουργικής θεραπείας:
- παρακέντηση. Μια μακριά βελόνα εισάγεται στην κοιλότητα της άρθρωσης και το συσσωρευμένο υγρό αντλείται έξω. Η παρακέντηση μειώνει την πίεση, μειώνει το πρήξιμο, αυξάνει την κινητικότητα των αρθρώσεων. Η διαδικασία είναι ελάχιστα επεμβατική, επομένως πραγματοποιείται σε εξωτερικά ιατρεία. Το υλικό που λαμβάνεται κατά τη διάρκεια της παρακέντησης αποστέλλεται για εξέταση για τον προσδιορισμό του μολυσματικού παράγοντα ή άλλων δεικτών.
- αρθροσκόπηση. Με τη βοήθεια μικροχειρουργικών εργαλείων, ο γιατρός εξετάζει την κοιλότητα της άρθρωσης, αφαιρεί ουλώδη ιστό, ράβει τους τένοντες του στροφικού πετάλου ή την κάψουλα της άρθρωσης εάν έχουν υποστεί βλάβη. Αρκετές παρακεντήσεις παραμένουν στο δέρμα. Ο ασθενής αναρρώνει γρήγορα.
- ενδοπροσθετική. Η ενδοπροσθετική σάς επιτρέπει να απαλλαγείτε εντελώς από τον χρόνιο πόνο και να αποκαταστήσετε την κινητικότητα στα χέρια σας. Μετά την επέμβαση απαιτείται μακρά (3 έως 6 μήνες) αποκατάσταση.